WOLF WOLF

Vijf spelers betreden het archief van een theaterhuis dat zestig jaar bestaat als dat van een overleden dierbare. Onder een dikke laag stof ontdekken ze tekstbrochures (met en zonder schrappingen), foto’s van voorstellingen, verslagen van bestuursvergaderingen, personeelsdossiers, affiches, uit elkaar vallende maquettes, gescheurde kostuums en slapende personages.

Collectief WOLF WOLF vertrekt voor deze nieuwe creatie niet vanuit repertoire, maar vanuit de plek waar het repertoire ligt opgeslagen. Een ruimte als collectief geheugen. Een fysieke ruimte die gaat verdwijnen. Alle dozen worden leeggehaald, de kostuums worden verkocht en decorstukken gaan naar het containerpark. Alleen de theaterteksten en foto’s krijgen een nieuwe ruimte in de digitale wereld.

Wat gaat mee en wat belandt onherroepelijk de vergetelheid in? Vijf acteurs besluiten dan maar het volledige theaterarchief uit hun hoofd te leren. Want daar zijn ze goed in, die acteurs, in teksten onthouden. Zodat het nooit nooit verloren zal gaan.

In Nooit Nooit zoekt WOLF WOLF uit hoeveel je eigenlijk kan zeggen met de woorden van een ander. Een voorstelling als een puzzel waarin fragmenten en flarden die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, toch onderling resoneren. Vol verwondering speelt WOLF WOLF het archief tot leven in deze nieuwe creatie over de kunst van het onthouden.